روابط عمومی
مطالبی راجع به روابط عمومی و موضوعات مرتبط
روابط عمومی به مثابه پلی است میان یک سازمان و مخاطبان آن.
روابط عمومی مجموعه‌ای از اقدامات و کوششهای حساب‌شده‌ای است که هر سازمان برای برقراری ارتباط موثر و هدفمند با گروه‌هایی که با سازمان در ارتباطند انجام می‌دهد.
روابط عمومی کار روبه‌رو شدن یک سازمان یا موسسه را با مخاطبانش از طریق پرداختن به موضوعات و مطالب و اخباری انجام می‌دهد که به منافع مشترکشان مربوط است. سخنرانی در کنفرانس‌ها، کار با رسانه‌ها، ارتباطات بحران، اشتغال به امور اجتماعی از طریق رسانه‌ها و ارتباط با کارکنان در زمره وظایف این حرفه‌است.
طبقه بندی موضوعی
-
روابط عمومی در یک نگاه
(۱۲) -
جایگاه وظایف روابط عمومی
(۱۰) -
سواد رسانه ای
(۱۱)
-
روابط عمومی الکترونیک
(۱۰) -
شیوه های افکارسنجی در روابط عمومی
(۱۰)
کلمات کلیدی
آخرین مطالب
- ۹۴/۱۰/۱۷آسیب های واقعی روابط عمومی ایران
- ۹۴/۱۰/۱۷بایدها و نیابدهای روابط عمومیها
- ۹۴/۱۰/۱۷اهمیت روانشناسی رنگها در روابط عمومی
- ۹۴/۱۰/۱۷اصول روابط عمومی
- ۹۴/۱۰/۱۰نظام مسئولیت اجتماعی در روابط عمومی
پیوندهای روزانه
ضرورت روابط عمومی در یک سازمان: کار و زندگی در دنیای به شدت متحول و متغیر کنونی، بدون سازمان‌های ارتباطی و اطلاعاتی بسختی امکان‌پذیر است. مدیریت و راهبرد در محیط کار و زندگی نیازمند دانش و اطلاعات کافی برای تصمیم‌گیری است.
رهبران آینده روابط‌عمومی باید بتوانند چشم‌انداز آینده خود را با مخاطبان خود به اشتراک بگذارند. یک چشم مدیران روابط‌عمومیِ سال‌های آینده باید مانند میکروسکوپ باشد و یک چشم دیگر آن ها بسان تلسکوپ. یعنی با یک چشم ببینند که اکنون کجا هستند و چه می‌کنند، و با چشم دیگر، آینده را ببینند و حواس‌شان به این باشد که در آینده چه تکنولوژی جدیدی در حال آمدن است و گرایش‌های آینده مخاطبان شامل چه مواردی است.
«کورت لوین» همان نام آشنایی که اصطلاح «دروازه‌بان خبری» را به واژگان ارتباطات و رسانه افزوده است، برای ایجاد تغییر سه مرحله را در نظر می‌گیرد: «خروج از انجماد»، «تغییر» و سپس «انجماد مجدد و بازگشت به ثبات و پایداری». همچنین نظریه پردازان مدیریت تغییر، مراحلی را برای ایجاد تغییر ذکر کرده‌اند که بدین شرح است:
در سازمان های دولتی داشتن اطلاعات موثق، دقیق و به موقع با توجه به هدف و ساختار، بزرگ ترین سرمایه یک سازمان است و حیات یک سازمان به داشتن یک ارتباط دو سویه درون و برون سازمانی و انجام تبلیغات و کسب اطلاعات به روز و مفید بستگی دارد و این جاست که لزوم وجود روابط عمومی واقعی در ایستگاه های روابط عمومی نمایان می شود
قدرتنمایی رسانه‌های اجتماعی به خصوص در چند سال اخیر نشان داد که
رسانه‌های اجتماعی صرفا ابزارهای سرگرمکننده و وسائلی برای اتلاف وقت
کاربران نیستند و از این رو بهعنوان بستری که مشتریان و مخاطبان بالقوه و
بالفعل شرکتها و سازمانها در آن حضور دارند، مورد توجه واحدهای
بازاریابی، روابط عمومیها و سایر واحدهای سازمانی قرار گرفتند.
سواد روابط عمومی نوعی درک متکی به مهارت های رسانه ای، فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی است که بر پایه آن می توان در هزاره دانایی که ارتباط با مخاطبان تعاملی است به رسالت ذاتی خود بهتر عمل نموده و برآیند آن توانمندی، هوشمندی و یکپارچگی است.
دکتر حسین‌محمد پورزرندی، استاد دانشگاه تهران و رئیس هیأت مدیره بانک شهر در یکصدوسی‌ودومین گردهمایی علمی- تخصصی انجمن روابط عمومی ایران که سیزدهم مردادماه 1389 در آمفی تئاتر شرکت مدیریت منابع آب و نیروی ایران برپا شد، گفت: روابط عمومی خلاق، به سازمان روح می‌بخشد.
مشکل عمده روابط عمومی در ایران
1- فقدان یک اتحادیه صنفی و حرفه ای فراگیر و قدرتمند در سطح کشور متشکل از روابط عمومی های بخش خصوصی و دولتی .
2- موضوع روابط عمومی در کشور ، از نظر قوانین و مقررات ،جایگاه روشن ، باثبات و شایسته ای ندارد . همچنین ، قوانین و مقررات کارآمد و شفاف در مورد ردیفهای بودجه ای و مدیریت هزینه در روابط عمومی ها دیده نمیشود .
3- انتصاب افراد غیر متخصص به عنوان مدیران روابط عمومی سازمانها و کمبود شدید نیروی انسانی آموزش دیده ، مبتکر و دلسوز .
روابط عمومی بطور تاریخی اخلاق گراست و اساسا برای گفتگو با مردم شکل گرفت. اما رفته رفته با رشد روزافزون کارکرد تبلیغاتی در واحدهای روابط عمومی ماهیت کار روابط عمومی تغییر کرد و منولوگ (تبلیغات) جای دیالوگ (گفتگو) را گرفت و کارکردهای اخلاقی روابط عمومی تضعیف شد.
به معنایی دیگر روابط عمومی برای گفتگوی بین سازمان و مردم شکل گرفت و امروزه این گفتگو با فهمی که روابط عمومی ها از اقتدار افکارعمومی پیدا کرده اند به گفتگوی آزاد تبدیل شده است. به معنایی دیگر امروزه یک روابط عمومی سرآمد تلاش می کند با ترویج گفتگوی آزاد به مردم نزدیک تر شود.
تفسیر اخلاقی روابط عمومی به کارکرد آن از طریق گفتگو بر می گردد و اساسا اگر گفتگو در روابط عمومی متوقف شود چیزی از روابط عمومی نمی ماند.
