نقدی بر شیوه کار مدیران روابط عمومی

    توجه به نقشها و رویکردها در حوزه روابط عمومی و توجه به بینش ونگرش مدیران ارشد ومخاطبان درون و برون سازمان به ماهیت وکارکرد روابط عمومی این سوال را در ذهن مخاطبان ایجاد خواهد کرد که روابط عمومی یعنی چه و به چه معناست.

 توجه به نقشها و رویکردها در حوزه روابط عمومی و توجه به بینش ونگرش مدیران ارشد ومخاطبان درون و برون سازمان به ماهیت وکارکرد روابط عمومی این سوال را در ذهن مخاطبان ایجاد خواهد کرد که روابط عمومی یعنی چه و به چه معناست ؟ آیا مفهوم روابط عمومی به معنای تدارکات چی ، برنامه ریز و خبرنگارخواهد بود یا خیر ویا هیچکدام ؟ دانشمندان وصاحبنظران زیادی در این باره به اتفاق نظر پرداختند .هربرت باس روابط عمومی را« ترکیبی از رشته های مختلف نظیر علوم اجتماعی ، فلسفه ، اقتصاد،ادبیات،روانشناسی ، روزنامه نگاری ، ارتباطات وسایر دانشهایی است که درسیستم ادراک بشری می گنجد تعریف کرده است .

امروزه در دنیای مدرن عصر صنعتی یا عصر تبادل اطلاعات و ارتباطات اتفاقات گوناگون وشاید می توان گفت در عرصه های مختلف در سراسر جهان رویت ویا گاهاً مشاهده سده که حاصل دنیای ارباطات وتکنولوژی است با این مفهوم که ارتباطات در جامعه انسانی تا چه حد می تواند منعکس کننده نیازها و ازسویی زمینه رشد توسعه باشد .

ما در استان کردستان همواره شاهد رخدادهای عجیب وغریبی هستیم که شنیدن یا دیدن آن دل هر شنونده وخواننده ای را به درد خواهد آورد .اشاره به موضوع و اتفاقات جالب این استان وکارکردهای موضوعی سازمانها و متولیان دولتی و غیردولتی را به نقش می کشاند که واقعاً متولیان حاظر به شفاف سازی مسائل خود هستند ؟ پاسخ به این سوال بدلیل جوّ اجتماعی خاص منطقه بالطبع منفی خواهد بود .چراکه افشاگری یکسری از مسائل در واقع جزء مسائل محرمانه ای بوده که منجر به آشوب ورخدادهای اجتماعی خواهد شد .اما نقش روابط عمومی در اینجا به چه صورت خواهد بود؟ آنچه به نظر نگارنده می تواند موثر ومفید واقع شود در واقع اعتقاد به منشوری است که متولیان امر روابط عمومی باید نسبت به اطلاع رسانی دقیق واگاهسازی مفید مطابق به آن عمل کنند .

 

لزوم ایده آفرینی وخلاقیت وایده پروری مدیران ومسئولان روابط عمومی ها به عنوان مشاورمدیران ارشد سازمان خود امری ضروری است که مسئولان روابط عمومی به این نقش خود بیش از پیش پی برده وآنرا جز وظایف وامور اصلی خود بدانند . حضور تک تک یا نا همگون مسئولان روابط عمومی در جلسات ونشستها ،کارگاههای آموزشی وکنفرانسها درواقع این ابهام وسوال را در ذهن متولیان امر مطرح میکند که به واقع مسئولان روابط عمومی علاقمند به شرکت در چنین برنامه هایی مثل جلسات آموزشی ، کنفرانسهای ملی وبین المللی هستند ! در غیر اینصورت پس چگونه حضور مفهومی خود را می خواهند معنا بخشند ؟ اگر خواهان آموزش وارتقاء توانمندی خود نیستند چگونه به ایفای نقش خواهند پرداخت . و چگونه به انعکاس وشرح خدمات و معرفی خود خواهند پرداخت؟ آیا دیدگاه انان صرف نگاه تدارکات چی و نیروی اجرایی است ؟ اگر اینچنین است پس باید اذعان نمود که راهی پیش نمی رود و هنوز در جا خواهیم زد تا زمانیکه به اصول وماهیت روابط عمومی آشنا نبود .وباید همت گمارد تا برای نجات یک ملت از آسیب وخطر وتهدید زمینه اعتلای روابط عموی ها را فراهم بخشید .نگرش مسئولان به توان مسئولان روابط عمومی در به سامان رساندن فعالتیها وتقویت انان باید در تلاش برای تخصیص بودجه بود . کاهش اعتبارات حوزه های فرهنگی وروابط عمومی ، نبود فضا وکامنات خاص روابط عمومی با توجه به عصر دیجیتال کم توجهی مدیران روابط عممی به تثبیت جایگاه خود در بین سازمان ودر بین کارکنان ازجمله دلائل عمده غقب ماندگی حوزه روابط عمومی است .جایی که در توسعه وپیشرفت تمام حوزه هایاتصادی ، علمی ف فرهنگی واجتماعی می تواند پاسخگوی عقب ماندگیهای استان ما باشد .

 برگزرای کنفرانسهای بین المللی در حوزه روابط عمومی های ایران بهانه خوبی برای حضور ایفای نقش روابط عمومی هاباشد می تواند یک سازمان دولتی باشد یا یک شرکت تجاری که هر دو نقش موثری را در کاهش اسیبها و بحرانهای اجتماعی واقتصادی دارد در این فرایند زمانی که به نوعی اشخاص حقیقی در واحدهای صنفی ، فرهنگی ، علوم اجتماعی ظهور می کنندو زمینه رشد وتقویت زمینه های فرهنگ گفتمان اجتماعی و دموکراسی را به وجود می اورد .بسیار باید اظهار خرسندی کرد که پس از نیم قرن ما شاهد اتفاقات جدید و مدرن هستیم که همواره سبب رشد همه جانبه توسه خواهد بود .برگزاری این چنین برنامه هایی یادآور وجود خلاقیت ، استعداد دارد که اکنون در کشور فراهم شده ودر استان کردستان نیز به نوعی شاهد چنین حرکتهایی هستیم .به تبع این موضوع استفاده و مغتنم شمردن فرصت زمانی از فضاهای علمی،.اجتماعی موجب رفع کاستی وبستر ساز کارهای فرهنگی خواهد شد .

 توجه به مباحث اجتماعی ، تلاش به تثبیت رساندن جایگاه علمی واجتماعی در این مرحله زمانی اکنون به پروسه ای تبدیل شده که بیشتر به تثبیت آن باید همت گمارد .در پایان این یادداشت می توان ابراز امیدواری کرد که حضور صاحبنظران ، متخصصان نقاط مختلف جهان در کنفرانسهای بین المللی نقطه عطف باشد به تلاش بیشتر واعتلای روابط عمومی ها. جا دارد با توجه به مقتضیات زمانی و مکانی در هر منطقه کارگزاران هم این مقوله اجتماعی به ائتلاف جهانی دست یازند و تلاش مضاعفی را برای شفاف سازی و مسئولیت اجتماعی به ظهور رسانند .

منبع